Kasten yaralama suçundan hükümlü ...’ün, Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2013 tarihli ve 2013/18 esas, 2013/535 sayılı kararı ile verilen 11 ay 20 gün hapis cezasının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün denetimli serbestlik hükümlerinden yararlanma talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine ilişkin Ankara 1. İnfaz Hakimliğinin 23/06/2016 tarihli ve 2016/1999, 2016/1984 sayılı kararını müteakip, denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerine uymamakta ısrar ettiğinden bahisle denetimli serbestlik kararının kaldırılması ile kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmesi yönünde Ankara Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün talepte bulunması üzerine, ikinci kez yükümlülük ihlalinde bulunduğu gerekçesiyle koşullu salıverilme tarihine kadar olan bakiye cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair, Ankara 1. İnfaz Hakimliğinin 18/10/2016 tarihli ve 2016/3807 esas, 2016/3888 sayılı kararına vaki itirazın süre yönünden reddine ilişkin mercii Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/12/2016 tarihli ve 2016/1558 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, adı geçen hükümlünün bakiye cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine karar verildiği, yükümlünün müdürlüğe müracaat etmesi üzerine, kendisi için bir yükümlülük programı düzenlenip sorumlulukların bildirildiği, ancak ilgilinin 05/07/2016 tarihindeki imza yükümlülüğünü yerine getirmediğinden dolayı müdürlük tarafından 05/08/2016 tarihinde tebliğ edilen uyarı yazısıyla uyarıldığı, bu uyarıya rağmen hükümlünün yine 21/09/2016 tarihindeki öfke kontrol müdahale programına katılmayarak yükümlülüğünü yerine getirmediğine dair tekrar tutanak tutulduğu, bunun üzerine dosyasının kapatılarak hükümlünün kapalı cezaevine gönderilmesi hususunda infaz hâkimliğine müracaat edilmesine ilişkin infaz işlemleri değerlendirme komisyonu kararı alındığı, hükümlünün Ankara 1. İnfaz Hakimliğine verdiği 12/10/2016 tarihli dilekçesinde 21/09/2016 tarihli programa kızının kalp rahatsızlığı sebebiyle Hacettepe Hastanesinde kontrollerinin olduğunu beyan ettiği, yükümlünün mazeretinin belgelendirilmemiş olması nedeniyle kabul edilebilir görülmeyerek anılan Hakimliğin 18/10/2016 tarihli ve 2016/3807 esas,2016/3888 sayılı kararı ile denetimli serbestlik tedbirinin geri alınarak kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiği, anılan Hakimliğin bu kararının hükümlünün bildirmiş olduğu ..., ..., ...,adreslerine tebliğ edilemeden iade edildiği, hükümlünün ... adresine çıkarılan tebligatın ise Mernis adresi olmamasına rağmen Tebligat Kanununun 21. maddesine aykırı olarak 11/11/2016 tarihinde muhtarlığa teslim edildiği, bilahare anılan Hakimlik kararının hükümlünün babası ..."e 21/11/2016 tarihinde mahkeme kaleminde elden tebliğ edildiği, hükümlünün ve babası ..."ün 28/11/2016 tarihinde anılan Hakimliğin hükümlünün ceza infaz kurumuna iadesine dair kararına karşı yaptıkları itirazın, hükümlüye 11/11/2016 tarihinde Tebligat Kanunu 21. maddesine aykırı olarak yapılan tebligatın geçersiz olduğu kabul edilerek, esastan incelenmesi gerektiği gözetilmeden itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.06.2017 gün ve 94660652-105-06-197-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/12/2016 tarihli ve 2016/1558 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.