Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5310 Esas 2019/15978 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5310
Karar No: 2019/15978
Karar Tarihi: 05.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5310 Esas 2019/15978 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanık hakkında daha önce Mersin 7 Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı da bulunuyordu. Yapılan incelemede, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemlerinin tamamlanması gerektiği sonucuna varıldı. Ayrıca, sanık hakkında hüküm verilirken uygulanacak kanunun hangisi olduğu da göz önünde bulunduruldu. Bunun sonucunda, sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararına varıldı. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi ve suçun hırsızlık olduğu belirlendi. Ancak, sanık hakkında yanlış kanun maddesi uygulandığı için karar bozuldu. Bu nedenle, sanık hakkındaki hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılması kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri:
- TCK 141/1: Hırsızlık suçu
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi: TCK 141. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınması
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi: Uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi
- TCK 7/2: Suçun işlendiği zamanda yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı

13. Ceza Dairesi 2019/5310 E. , 2019/15978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 7 Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/ 1240 Esas 2013/376 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyeti, TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın müştekiye ait inşaattan elektrik kablosu çalmaya çalışırken yakalanması eyleminin TCK"nın 142/1-e, 35 maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 142/2-h. maddesi ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 05/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.