MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
T.C. Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 gün, 2007/3-9 Esas ve 2007/18 sayılı; 05/07/2011 gün, 2011/2-148 Esas ve 2011/155 sayılı; 2011/1-175 Esas ve 2011/210 sayılı Kararlarına göre; gerek yüze karşı, gerekse gıyapta verilen hükümlerde başvurulabilecek yasa yolu, süresi, mercii ve şekillerinin belirtilmesi zorunlu olduğu, sanığın yüzüne karşı verilen incelemeye konu kararda, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olmayıp temyizi mümkün olan cezanın "kesin" olduğu belirtilerek tarafların yanıltıldığı ve açıklanan noksanlık CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedeni sayıldığından, sanığın 02/07/2012 havale tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış eski hale getirme yoluyla temyiz isteği niteliğinde olduğu kabul edilerek davanın esastan incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas sabıkası olduğu halde sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.