Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/253 Esas 2020/2798 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/253
Karar No: 2020/2798
Karar Tarihi: 25.02.2020

Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/253 Esas 2020/2798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyet cezasına çarptırılmıştır. Sanığa verilen ceza hükümlülüğü karşısında, TCK'nın 51. maddesinde yer alan hapis cezasının ertelenmesi müessesesinin uygulanması olasılığı bulunmadığı için ceza ertelenmemiştir. Dosyanın bozma nedenleri incelenmiştir ve sanığın temyiz nedenleri reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 51. maddesi: Hapis cezasının ertelenmesi müessesesi.
- Karşılıksız yararlanma suçu.

17. Ceza Dairesi 2020/253 E. , 2020/2798 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığa bilirkişi raporunda belirtilen vergili cezasız kurum zararını ödemesi halinde hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verileceği ihtar edilmemiş ise de, Yargıtay bozma ilamının sanığa okunması sebebiyle ödeme yapılması halinde davanın sonuçları hakkında sanığın haberdar olduğu kabul edildiğinden ve sanığın adli sicil kaydında, suç tarihinden önce kesinleşen 3 aydan fazla süreyle hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin bulunması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 51. maddesinde düzenlenen ""hapis cezasının ertelenmesi"" müessesesinin uygulanma olasılığı bulunmadığından, tebliğnamede yer alan bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.