Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/12912 Esas 2021/1550 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/12912
Karar No: 2021/1550
Karar Tarihi: 17.02.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/12912 Esas 2021/1550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, trafik kazası nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacılar, kararı temyiz etmiştir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin bazı hükümler için reddine karar verilmiştir. Davacı tarafın temyiz istemi diğer hükümler için reddedilmiştir. 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesi, yeniden değerleme oranı gibi kanun maddelerine dikkat çekilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesi
- 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK\"ya eklenen EK-Madde 1

17. Hukuk Dairesi 2020/12912 E. , 2021/1550 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın reddine ilişkin verilen hüküm, davacılar ..., ..., ... ve ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, 10/07/2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında davacılar desteğinin vefatı sebebi ile her davacı için 1.000,00"er TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Islahla davacı ... için 24.245,09 TL"ye arttırılmıştır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar ..., ..., ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Davacılar ..., ... ve ... yönünden temyize konu edilen hükmedilen tazminat miktarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990
gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin anılan davacılara ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı ... yönünden temyiz isteminin incelenmesinde; dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre anılan davacı yönünden davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin davacılar ..., ... ve ... nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin davacı ... yönünden temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 14,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı ..."dan alınmasına 17/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.