Hakkı olmayan yere tecavüz - hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/10713 Esas 2020/1033 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10713
Karar No: 2020/1033
Karar Tarihi: 27.01.2020

Hakkı olmayan yere tecavüz - hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/10713 Esas 2020/1033 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/10713 E. ve 2020/1033 K. sayılı kararda, hakkı olmayan yere tecavüz ve hırsızlık suçlarından sanıkların mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, delillerin yeterli olmadığı ve eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle hükümlerin bozulduğu ifade ediliyor. Ayrıca, hangi kanun maddelerinin ihlal edildiği açıklanmamıştır.
Detaylı açıklamalar gerektiğinde kullanılabilecek Kanun Maddeleri:
- TCK.nın 168. maddesi (etkin pişmanlık hükümleri)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi (davaların usulü)
- 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi (hükümlerin bozulması)
8. Ceza Dairesi         2018/10713 E.  ,  2020/1033 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz, hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Soruşturma aşamasında, bankaya ait kamera görüntüleri emniyet görevlileri tarafından incelenerek sanıkların kimlik bilgilerinin tespit edildiği ve alınan bilirkişi raporunun yeterli olmadığının anlaşılması, sanıkların suçlamaları ve görüntülerdeki kişilerin kendileri olduğunu kabul etmemeleri karşısında; ATM güvenlik kayıtlarını içeren CD"nin sanıkların teşhise elverişli fotroğrafları ile Adli Tıp Kurumu, TRT, TÜBİTAK, Kriminal Polis Laboratuvarına gönderilerek kamera kayıtlarındaki görüntülerin sanıklara ait olup olmadığına yönelik bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
    2- Kabul ve uygulamaya göre de; sanık ...’nın 06.02.2014 tarihli cezaevinden gönderdiği dilekçede zararı nereye, nasıl yatıracağının tarafına bildirilmesini belirtmesi, mahkemede alınan 27.02.2014 tarihli beyanında da zararı karşılamak istediğini beyan etmesi ve katılanın da yabancı uyruklu bir şahıs olması karşısında; sanığa uygun süre verilerek, gerekirse mahkemece ödeme yeri belirlenip suçtan hasıl olan zararı ödeme imkanı tanınarak sonucuna göre sanıklar hakkında TCK.nın 168. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden mahkumiyet hükmü kurulması,
    Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.