MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Asıl karar; mahkumiyet
Ek karar; temyiz isteminin reddi

I- Sanık ...’in temyiz itirazlarının incelenmesinde:
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan, mahkemenin 10.02.2016 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilip, 27.11.2014 tarihinde usulüne uygun olarak bizzat kendisine tebliğ edilen hükmü, yasal süresi geçtikten sonra 05.02.2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılan sanığın, koşulları oluşmayan eski hale getirme ve temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ...’in temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan açılan kamu davasında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi için; sanığın savunmasında adı geçen ... ...’nın CMK’nın 46 ve 48. maddeleri de dikkate alınıp tanık sıfatıyla dinlenmesi; ... Turizm Otomotiv İnş. Taah. ... Tem. Hiz. San. ve Tic. Ltd. Şti.’ne ait olup, 2008 takvim yılında düzenlenen faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler de tanık sıfatıyla dinlenerek, suça konu faturaları kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması; 2008 takvim yılında vergi dairesine verilen beyannameler ve düzenlenen faturalardaki imza ve yazıların sanığa aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması; suç ve cezaların şahsiliği ilkesi de gözetilerek yüklenen suçun oluşumunda sanığın sorumluluğunun tartışılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu dışında kalan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.