Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8051 Esas 2020/3146 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8051
Karar No: 2020/3146
Karar Tarihi: 13.02.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8051 Esas 2020/3146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit suçundan mahkumiyetine karar verdi. Temyiz edilen karar, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiğinden, bozuldu. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği belirtildi. Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek yeni bir hüküm açıklanmasına karar verildi. Kararda, Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK'nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulduğu ifade edildi. TCK'nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit suçu için öngörülen cezanın hapis cezası olduğunun gözetilmeksizin, temel cezanın doğrudan adli para cezası olarak belirlendiği ve ek savunma hakkı verilmeden TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226/2. maddesine aykırı davranıldığına dikkat çekildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yeniden hüküm kurulacağı belirtildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK'nın 308/7.) maddeleri, TCK'nın 106/1-1. cümle ve 43/1. maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2019/8051 E. , 2020/3146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK"nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit suçu için öngörülen cezanın hapis cezası olduğu gözetilmeksizin, temel cezanın doğrudan adli para cezası olarak belirlenmesi,
b-Sanık hakkında, iddianamede sevk maddesi olarak TCK"nın 43. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde, ek savunma hakkı verilmeden TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddelerinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.