Danıştay 7. Daire 2021/2387 Esas 2022/1383 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2387
Karar No : 2022/1383

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Kimya Tarım Hayvancılık Ürünleri ve Madeni Yağ Üretim Pazarlama İthalat İhracat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
(… Vergi Daire Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden üretimde kullanılacağı taahhüdü ile alınan baz yağların, amacına aykırı olarak basit bir karışımla motorin olarak satıldığı ve özel tüketim vergisinin ziyaa uğratıldığından bahisle, 2015 yılının muhtelif dönemleri için 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile üç katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı hakkında düzenlenen 2014 ve 2015 takvim yılının özel tüketim vergisi yönünden tam incelenmesine dair … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda özetle; banka hesap hareketlerine ilişkin birleştirilmiş listeden, hesaba gelen havale ve EFT'lerin aynı gün içinde aynı şirkete geri gönderildiği veya dakikalar içinde başka bir şirkete gönderildiği, hesaplarında kayıtlı yüklü çeklerin bazılarının iptal edildiği, sevk irsaliyelerinin bir kısmında teslim eden ve alanın belirtilmediği, imzasız olduğu, taşıma irsaliyelerinin çoğunda sürücünün adı soyadı, aracın plaka bilgilerinin bulunmadığı, teslim eden ve alan kısımlarının imzasız olduğu, günlük ortalama elektrik sarfiyatları ve inceleme dönemi müstahzar üretim miktarı kıyaslandığında, 1.588,00 Kwh elektrik ile 2.289.780 kg müstahzar üretildiğinin iddia edildiği, oysa benzer madeni yağ imalatı sektöründeki lider kuruluş olan … Petrol Ofisi A.Ş.'den alınan yazıda 1.000 ton için ortalama elektrik tüketiminin 22.500 kwh olarak belirtildiği, bu durumda 2.289.780 kg müstahzar üretimi için yaklaşık olarak 51.520.050,00 kwh elektrik enerjisine ihtiyaç bulunduğu, oysa, mükellefin inceleme dönemlerindeki elektirik tüketiminin 1.588,00 kwh olup, bu miktarın olması gereken tüketimin %0,0031'ini oluşturduğu, mesken elektrik tüketimi kadar elektrik harcamasının gerçek dışı olduğu, mükellef kurumun 2014 ve 2015 yıllarında alım satımda bulunduğu … Petrol Ürünleri Lojistik Taşımacılık İnşaat Turizm Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin üretim faaliyeti bulunmadığına yönelik … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun düzenlendiği, mükellef kurumun 2015 yılında üreterek sattığını beyan ettiği müstahzarların girdi maddesi olan hidrolik transmisyon yağı ile ilgili yapılan araştırmada … Bakanlığı Kocaeli Laboratuvar Müdürlüğünden "Hidrolik Transmisyon Yağı" nın nihai bir ürün olduğu başka bir mamulün üretiminde girdi olarak kullanılmasının mümkün olmadığı, söz konusu ürünlerin ithali gerçekleştirilen ürünlerle aynı tarife pozisyonunun alt istatistiklerinde değerlendirileceği, dolayısıyla üretimde girdi olarak kullanılmasının teknik olarak mümkün olmadığı, bu ürünün kullanılarak müstahzar üretildiğinin beyan edilmesinin gerçek dışı olduğu tespitlerine yer verildiği, yine davacı hakkında düzenlenen ve Mahkemelerinin E:… sayılı dosyasında bulunan … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporundaki yoklamalar özetlendikten sonra davacının düzenlenen raporlarla üretim faaliyetinin bulunmadığının, dolayısıyla, baz yağların 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılmadığının somut olarak ortaya konulduğu, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : ... Asliye Ceza Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında şirket yetkilileri hakkında beraat kararı verildiği, karara dayanak rapor da dikkate alındığında idarece düzenlenen raporların hukuki dayanaktan yoksun kaldığı, kesafet oranının yanlış uygulandığı, üretim süreçlerine ilişkin bir araştırmanın yapılmadığı, tüm yoklamalarda şirketin faaliyette olduğunun tespit edildiği, sadece alış ve satışlardaki karşıt firmalardaki tespitlerden hareket edildiği, tarhiyatın varsayıma dayalı olduğu ve somut tespitin bulunmadığı, alışların gerçek olduğunun kabulüne rağmen üç kat vergi ziyaı cezasının önerilmesinin ise hakkaniyete uygun olmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 2. fıkrası kapsamında (I) sayılı listedeki malları teslim alan davacının, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verilip verilmediğinin değerlendirmesi suretiyle ulaşılacak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, taahhüt edilen ürünün, taahhüde uygun vasıfta üretilip üretilmediğinin belirlenmesi, dolayısıyla maddi ve hukuki durumun yanlış nitelendirilmesi suretiyle verilen kararda hukuki isabet görülmediğinden temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden üretimde kullanılacağı taahhüdü ile alınan baz yağların, amacına aykırı olarak basit bir karışımla motorin olarak satıldığı ve özel tüketim vergisinin ziyaa uğratıldığından bahisle, 2015 yılının muhtelif dönemleri için 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile üç katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, (I) sayılı listedeki malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tabi olduğu; "Müteselsil sorumluluk ve ceza uygulaması" başlıklı 13. maddesinin 2. fıkrasında ise, (I) sayılı listedeki malları teslim alanların, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet vermeleri halinde, ziyaa uğratılan verginin bunlar adına tarh olunacağı ve tarhiyata 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344. maddesine göre vergi ziyaı cezası uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer verilen Kanun maddesinde, (I) sayılı listedeki malları düşük tutarlı vergiye tabi bir mal olarak kullanmak amacıyla satın alan mükelleflerin tarhiyata muhatap alınabilmesini, satın alınan bu malların daha yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak kullanılması veya satılması koşuluna bağlamış bulunmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacının ithalat yoluyla veya yurt içinden satın aldığı baz yağları basit bir karışımla değiştirerek motorin olarak sattığından bahisle 4760 sayılı Kanun'un 13. maddesinin 2. fıkrasında yer alan müteselsil sorumluluk esasları çerçevesinde üretici firma olan davacı adına işlem yapılması gerektiği yolundaki tespitleri barındıran vergi inceleme raporuna dayanılarak dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı görülmektedir.
Her ne kadar, ilk derece mahkemesince davacı hakkındaki vergi inceleme raporu, verilen ara kararı üzerine davalı tarafından gönderilen cevaplar göz önüne alınarak, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinin 1. fıkrasında yer verilen tecil-terkin uygulaması kapsamında bir değerlendirme yapılmak suretiyle vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergileri yönünden davanın reddi yolunda verilen karara yönelik istinaf başvurusu reddedilmiş ise de; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, dava konusu vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin yasal dayanağının 4760 sayılı Kanun'un 13. maddesinin 2. fıkrası olarak gösterildiği ve davacının üretim faaliyeti hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlere de yer verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, bölge idare mahkemesince davacı hakkındaki raporlar ve dosyada yer alan diğer bilgi ve belgelere ek olarak davacının alım ve satım yaptığı firmalar hakkında yapılan karşıt incelemeler üzerine düzenlenen vergi tekniği raporlarındaki tespitler de göz önüne alınarak, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 2. fıkrası kapsamında (I) sayılı listedeki malları teslim alan davacı tarafından, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verilip verilmediğinin değerlendirmesi suretiyle ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, taahhüt edilen ürünün, taahhüde uygun vasıfta üretilip üretilmediğinin belirlenmesi, dolayısıyla maddi ve hukuki durumun yanlış nitelendirilmesi suretiyle verilen kararda hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2…. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 04/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.