Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/1846 Esas 2020/5881 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1846
Karar No: 2020/5881
Karar Tarihi: 16.06.2020

Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/1846 Esas 2020/5881 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakkında soruşturma aşamasında olan bir çocukla birlikte yolda yürürken karşılaştığı kişiden arama yapma bahanesiyle telefon istemiş, telefonun şarjının bitik olduğunu öğrenince telefonu şarj etmeleri için müştekinin çalıştığı iş yerine gitmişlerdir. Telefon şarj edilirken sanık ve çocuk oradan ayrılmış, daha sonra telefonu alarak ortadan kaybolmuşlardır. Yargılamada, sanığın güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ancak, sanığın temyiz itirazları üzerine dosya yeniden incelenmiştir. Karar, TCK'nın 155/1, 52 ve 53 maddelerine göre sanığın mahkumiyeti yönünde hüküm kapsamında bozulmuştur. Ayrıca, somut olayda hileli hareketlerle haksız menfaat temini şeklindeki iddianın temas ettiği TCK'nın 157/1 maddesi gereğince basit dolandırıcılık suçu oluşturduğu belirtilmiştir. Bu sebeple 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılmalıdır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 155/1, 52, 53, 157/1
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

15. Ceza Dairesi 2020/1846 E. , 2020/5881 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, hakkında soruşturma aşamasında ayırma kararı verilen suça sürüklenen çocukla birlikte yolda yürüdüğü sırada karşılaştığı müştekiden arama yapma ihtiyacı olduğunu söyleyerek telefonunu istediği, şarjı bulunmadığını söyleyen müştekiye telefon üzerine faaliyet gösteren iş yerinde şarja bırakmayı teklif ettikleri, müştekinin kabulü üzerine birlikte giderek telefonunu şarj edilmesi için bıraktıkları, daha sonra müştekinin haberi dışında yanından ayrılıp telefonu bırakılan işyerinden alarak ortadan kayboldukları iddia edilen somut olayda; hileli hareketlerle haksız menfaat temini şeklindeki iddianın temas ettiği TCK’nın 157/1 maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, bu suç nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.