Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3322 Esas 2018/7884 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3322
Karar No: 2018/7884
Karar Tarihi: 05.11.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3322 Esas 2018/7884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine karar veren Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi, davacı tarafın 21.322,85 TL maddi ve 70.000 TL manevi tazminat talebinde bulunduğunu belirtmiş ve yerel mahkeme kararının ortadan kaldırılması ile birlikte 20.000,00 TL manevi tazminata karar verildiğini açıklamıştır. Ancak, hükmedilen tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmadığına karar verilerek, davalı vekilinin temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Hüküm kesin olduğu için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- H.M.K.'nun 362/1-a maddesi

21. Hukuk Dairesi 2017/3322 E. , 2018/7884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
Vek.Av. ...
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 8. İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi olan 2017 yılı itibariyle 41.530,00 TL dir.
Dava ve ıslah dilekçesi birlikte değerlendirildiğinde davacı tarafın 21.322,85 TL maddi ve 70.000 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 05/12/2016 tarihli kararda maddi tazminat isteminin tam, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile 6.000,00 TL’ye hükmedildiği, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 25/04/2017 tarihli kararda, Davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, Davacı vekilinin istinaf başvurusunun manevi tazminat yönünden kabulü ile yerel mahkeme kararının ortadan kaldırılarak aynı miktarda maddi tazminat ile birlikte 20.000,00 TL manevi tazminata karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davalı vekiline iadesine, 05/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.