Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25998 Esas 2019/23206 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağının hesaplanmasında uyuşmazlık vardır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı taraf dava dilekçesinde fazla mesai yaparak günde 08.00-18.30 saatleri arası çalıştığını, Cumartesi günleri de 08.00-15.30 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, taraf tanıklarının beyanlarından hafta içi mesainin 08.00-18.00, Cumartesi günleri ise 08.00-15.30 saatleri arası olduğunun anlaşıldığı belirtilmiş, yine tanık beyanlarına göre ortalama 2 gün esas alınarak 20.00’ye kadar 2 saat daha mesai yaptığının değerlendirildiği ifade edilmiştir. Ancak, yapılan bu değerlendirmeye göre davacının talebinin aşıldığı görülmektedir. Fazla mesai alacağı yönünden taleple de bağlı kalınarak davacının hafta içi 08.00-18.00, Cumartesi günü ise 08.00-15.30 saatleri arası çalıştığı kabulüyle hesaplanma yapılmalıdır.
3-Taraflar arasında davacının hafta tatili ücreti alacağının olup olmadığı noktasında da uyuşmazlık vardır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı taraf dava dilekçesinde çalıştığı süre boyunca hafta sonlarında da çalıştığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, mevcut tanık beyanlarından davacının hafta tatilini genel olarak kullandığı, yılda birkaç pazar çalışmasının olabildiği anlaşılmakta ise de bu Pazar çalışmasının tanık beyanlarından döneminin tespitinin mümkün bulunmadığı, dönemsel olarak ücretin değişmesi nedeniyle hangi ücrete göre hesap edileceğinin mümkün bulunmadığı dikkate alınarak her altı ayda iki hafta tatilinde çalıştığının esas alındığı belirtilmiştir. Ancak, yapılan bu değerlendirme hafta tatili alacağı yönünden yeterli değildir. Dinlenilen taraf tanıklarının beyanlarında davacının hafta tatili çalışmasına ilişkin farklı beyanların bulunduğu görülmektedir. Bu nedenle, tanıklar yeniden çağrılarak hafta tatili çalışması yönünden yeniden beyanları alınarak tanık beyanları arasındaki çelişki giderilmeli ve sonucuna göre tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirme yapılmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.