Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6945 Esas 2020/936 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Olay günü sanığın idaresindeki araçla, 67 promil alkollü vaziyette, bölünmüş tek yönlü yolda seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek gidiş yönüne göre sağında bulunan kaldırıma çıkarak buradaki ağaç ve duvara çarpması şeklinde gerçekleşen olaya ilişkin gerekçeli kararda, kazanın oluş şeklinin sanığın orta refüjü aşarak karşı şeride geçmesi şeklinde gösterilmesi,
2)5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği; somut olayda, kazadan önce bir miktar alkollü olduğunu ikrar eden, sabıkası bulunmayan, dava konusu olay haricinde dosyaya olumsuz bir hali yansımayan, hakkında belirlenen temel cezada TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik talebi bulunan sanık hakkında, “kastının ağırlığı, olayın oluş şekli, mahkemede gözlemlenen duruma göre cezasının tecili halinde ileride yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmaması” şeklindeki yetersiz ve dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.