Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16434 Esas 2020/388 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16434
Karar No: 2020/388
Karar Tarihi: 08.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16434 Esas 2020/388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Dairenin 09.06.2015 tarihli kararı ile tekerrüre esas alınan adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı belirtilmesine rağmen, sanık hakkında hapis cezası tercih edilmesi nedeniyle karar bozulmuştur. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin belirli ibareleri iptal etmesi sonucunda sanığın hak yoksunlukları açısından yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın nedeniyle, CMUK'un 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca istem gibi bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri, CMUK'un 305/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, TCK'nin 58/3 ve 86/2 maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/16434 E. , 2020/388 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Dairemizin 09.06.2015 tarih, 2015/383 Esas - 2015/19659 Karar sayılı ilamı ile, bozma öncesinde sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamdaki 740 TL adli para cezasının CMUK"un 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmaması nedeniyle mükerrir olmadığı anlaşılan sanık yönünden TCK"nin 58/3. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi zorunluluğunun bulunmadığı belirtildiği halde, bozma sonrası sanık hakkında hüküm kurulurken yeniden TCK"nin 58/3. maddesi gerekçe gösterilerek TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.