Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26000 Esas 2019/23204 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut uyuşmazlıkta, taraf beyanları ve dosya kapsamına göre davacının davalı işveren yanında iki dönem(19.07.2007-11.10.2011 ve 28.10.2011-04.04.2012 arası) çalışmasının bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece verilen kararda, davacının 2 dönem halinde geçen çalışmalarının tazminata hak kazanamayacak şekilde sona erdiğinin davalı işveren tarafından kanıtlanmadığı gerekçesi isabetlidir. Ne var ki; davacı tarafın cevap dilekçesinde ve dosyaya sunduğu yazılı beyanlarında 11.10.2011 tarihinde iş akdinin feshedildiğinin bildirildiğini, kıdem tazminatı için 6.800,00 TL ödeneceğinin, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücretlerinin hesaplanarak banka hesabına yatırılacağının bildirildiğini, ancak hesabına 08.02.2012 tarihinde bu alacağa mahsuben 1.100,00 TL’lık ödeme hariç başka ödeme yapılmadığını beyan etmesine ve 20.05.2015 havale tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ekinde sunduğu banka hesap bildirim cetvelinde 08.02.2012 tarihli 1.100,00 TL için “Tazminat ödemesi Egelim” açıklaması bulunmasına rağmen davacının kabulünde olan bu ödemenin değerlendirilmemesi doğru olmamıştır.
Bu nedenle, davalı tarafça yapılan 1.100,00 TL tazminat ödemesinin faiziyle birlikte mahsubunun düşünülmemesi hatalı olup kararın bu yönüyle bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.