Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19115 Esas 2020/3132 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/19115
Karar No: 2020/3132
Karar Tarihi: 13.02.2020

Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19115 Esas 2020/3132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, tehdit ve hakaret suçlarından beraat hükmü verilirken, basit yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiş ve yapılan incelemede sanığın savunmasında katılanların kendisine hakaret ve tehdit ettiklerini beyan etmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmamasına ve olayın ayrıntılarının yeterince açıklanmamasına neden olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK’nın 29. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi.
4. Ceza Dairesi         2017/19115 E.  ,  2020/3132 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    A-Sanık ... hakkında katılanlara yönelik tehdit ve hakaret suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyizinde,
    Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
    B-Sanık ... hakkında basit yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
    1-Sanığın suçlamaları kabul etmemesi, olay hakkında görgüye dayalı bilgisi olduğu anlaşılan tek tanık Abdullah Gökçe"nin sanığın katılana herhangi bir fiziki müdahalesi olmadığına yönelik tanıklığı ve katılan ..."ın soruşturma aşamasında herhangi bir yaralama eyleminden bahsetmemesi karşısında; katılanların beyanına ne suretle üstünlük tanındığı ve katılan ..."nın şikayetinde belirttiği ittirme şeklindeki yaralama eylemiyle, olay günü alınan kesin raporda belirtilen sol tibiada 1x1 cm ekimoz arasındaki bağlantının ne şekilde kurulduğu kararda yeterince açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
    2-Kabule göre de;
    Sanık ..."ın savunmasında; katılanlar İmge ve Sabiha"nın kendisine hakaret ve tehdit ettiklerini beyan etmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
    Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.