....

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; Ekim 2008-29.05.2013 tarihleri arasında temizlik personeli olarak çalıştığını, en son net ücretin yemekle beraber 960,00 TL olduğunu, maaşlarının düzenli şekilde ödenmediğini, son olarak 3 aylık maaşı ödenmeyince iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini, fesih tarihinde ödenmemiş 3 aylık ücreti bulunduğunu, ayrıca kullanmadığı izin ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ücret alacağı, genel tatil, hafta tatili ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacının maaş alacağının davacının banka hesabına tamamen ödendiğini, kıdem tazminatının yine tamamen ödendiğini, davacının 45 günlük yıllık iznini kullandığını, davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 13/10/2016 tarih ve 2015/4861 Esas, 2016/17888 Karar sayılı ilamıyla;
“1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının asgari geçim indirimi alacağı, evli ve üç çocuklu olduğu kabul edilerek hesaplanmışsa da, dosyada davacının asgari geçim indirimine esas medeni halini gösterir nüfus kaydı olmadığı ancak mahkemenin tanık beyanları ile sonuca gittiği anlaşılmıştır. Ayrıca davalı vekili temyiz dilekçesinin ekinde davacıya ait asgari geçim indirimi ödendiğini gösteren imzasız bordrolar ibraz etmiştir.
Buna göre öncelikle davacının asgari geçim indirimine esas ayrıntılı nüfus kaydı getirtilip dosyada yer alan bordrolarla birlikte tüm çalışma dönemine ait bordrolar davalı taraftan HMK 220. maddesi kapsamında istenerek, çalışma dönemine ilişkin banka hesap ekstresi getirtilip karşılaştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
3-Dosyada davacının imzası taşıyan yıllık izin talep formları mevcut olup, davalı talep doğrultusunda yıllık izinlerin kullandırıldığını savunmaktadır. Ayrıca davacının dava dilekçesinde kullanmadığı izinlerden bahsetmesi karşısında, mahkemece öncelikle bu husus ve yıllık izin talep formları davacıdan sorulup, yıllık izin talep edilen tarihlerde davacının yıllık izinde gösterilip gösterilmediği tespit edilip, ait olduğu ay bordrosunun kontrol edilerek bordroda yıllık izin talep formuna uygun şekilde izinli gösterilmiş ise, bu tarih aralığında izin kullandığının kabulü gerekirken yazılı gerekçe ile davacının hiç izin kullanmadığının kabulü hatalıdır.” gerekçeleriyle bozulmuştur.
Yerel mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, niteliği itibariyle belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda davası olarak açılmış olup bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması, kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Açıklanan nedenle kıdem tazminatı dışındaki alacaklara dava ve ıslah (talep artırım) ayrımı yapılmaksızın dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yıllık ücretli izin, fazla mesai, genel tatil ve asgari geçim indirimi ile ilgili bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“3- 366,99 TL net yıllık ücretli izin alacağının 100,00 TL. sinin dava tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren, 266,99 TL. sinin ıslah tarihi olan 12/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin talebin reddine,
4- 4.028,73 TL net fazla mesai ücret alacağından %30 oranında taktiri indirim yapılarak belirlenen 2.820,11 TL fazla mesai ücret alacağının 100,00 TL. sinin dava tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren, 2.720,11 TL. sinin ıslah tarihi olan 12/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
6- 541,12 TL net genel tatil ücret alacağından %30 oranında taktiri indirim yapılarak belirlenen 378,78 TL genel tatil ücreti alacağının 100,00 TL. sinin dava tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren, 278,78 TL. sinin ıslah tarihi olan 12/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
7- 1.883,11 TL net asgari geçim indirimi alacağının 100,00 TL. sinin dava tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren, 1.783,11 TL. sinin ıslah tarihi olan 12/12/2014tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 18.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
GNU