....

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/03/2014 tarih ve 2013/143-2014/76 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış "..." ibareli tescilli markalarına dayanarak davalı şirketin 2010/75949 sayılı "..." ibareli marka tescil başvurusuna yaptığı itirazın davalı .... nihai olarak reddedildiğini, aynı sınıfları kapsayan ve sadece bir harfi farklı olan markaların benzerliği nedeniyle tüketici tarafından karıştırılacağını, işaretler arasında bağlantı kurulacağını ileri sürerek ... 2013-M-2163 sayılı kararının iptalini, davalı şirket adına başvurusu yapılan 2010/75949 sayılı "..." ibareli markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, işaretler arasında ilişkilendirme ihtimali de dahil olmak üzere karıştırmaya yol açacak derecede benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin "..." markasına uzun yıllardır yatırım yaptığını, markayı tanınmış hale getirdiğini, davacının tanınmışlık iddiasının gerçeği yansıtmadığını, sanayi kelimesinin kısaltması olan "..." ibaresinin ayırt ediciliğinin yok denecek kadar az olduğunu, işaretlerin birbirlerine benzemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markalarının, davalı şirket başvurusunun kapsamında yer alan bir kısım ürünleri içerdiği, ancak davacının "AYSAN" ibareli markalarıyla "..... ŞEKİL" ibareli davalı şirket başvurusuna konu işaret arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketiciyi iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

.../...




Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








....