Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/521 Esas 2019/3929 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/521
Karar No: 2019/3929
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/521 Esas 2019/3929 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme, müştekinin beyanında şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesine rağmen, müştekinin katılan olarak gösterildiği hataya dikkat çekmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda müştekinin eski eşinin beyanının alınmadan sanığın mahkumiyetine karar verildiği tespit edilmiş ve karar bozulmuştur. Sanık lehine hükümlerin uygulanması talebi dikkate alınmamıştır.
Kanun Maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 51/1. maddesi (cezanın ertelenmesi).

2. Ceza Dairesi 2017/521 E. , 2019/3929 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin 27.06.2012 tarihli Siverek Asliye Ceza Mahkemesince alınan beyanında; şikayetinden vazgeçtiğini belirttiği halde, gerekçeli karar başlığında müştekinin katılan olarak gösterilmiş olması mahallinde düzeltilmesi mümkün bir hata olarak değerlendirilmiştir.
1- 27/04/2015 tarihli bozma ilamında, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında, suça konu telefonun yanında çalışmasına karşılık olarak müşteki tarafından kendisine verildiğini ve bu duruma müştekinin eşinin de şahit olduğunu beyan ederek hırsızlık suçlamasını kabul etmemesi karşısında sanığın savunması doğrultusunda müştekinin eşinin tanık olarak beyanı alınmadan eksik araştırma ile sanığın mahkûmiyetine karar verildiğinin belirtildiği, bozma sonrasında Mahkemece müştekinin eşi Hanım Manulboğa’nın tanık olarak dinlendiği, tanığın beyanında; suça konu olayı müştekinin ilk eşi ...’ın bildiğini beyan ettiği anlaşılmakla; müştekinin eski eşi ...’ın beyanı alınmadan eksik araştırma ile yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sanığa hükmolunan sonuç cezanın miktarı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesi mümkün olduğu ve sanığın 24.10.2011 ve 13.07.2015 tarihli duruşmalarda lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebi erteleme ile ilgili hükümleri de kapsadığı halde bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 28.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.