....
Taraflar arasında görülen davada ... Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/09/2015 tarih ve 2014/234-2015/237 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, inşaat başta olmak üzere bir çok sektörde faaliyet gösteren müvekkili adına tescilli "...", "...", "...", ". ...", "...." ibareli markaların bulunduğunu, davalı şirketin 2012/37487 sayılı "....bareli marka başvurusuna müvekkilinin yaptığı itirazın davalı ....... nihai olarak reddedildiğini, müvekkilinin dayanak markaları ile bugüne kadar 8.100 adet konut teslim ettiğini, davalı şirket tarafından kullanılan ibarenin müvekkiline ait markalarla söyleniş, ses ve yazım açısından büyük benzerlik taşıdığını, kötüniyetle tescil başvurusu yapan davalının haksız menfaat sağlamayı amaçladığını, tüketicinin davalıyı müvekkili ile ilişkilendireceğini, ayrıca müvekkilinin markalarına tanınmışlık vasfı kazandırdığından 556 sayılı KHK"nin 8/4 maddesi koşullarının da oluştuğunu ileri sürerek davalı .E . 2014-M-5341 sayılı kararının iptalini, davalı şirket adına başvurusu yapılan 2012/37487 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, taraf şirketlere ait markaların bütün olarak değerlendirilmesinde bir benzerliklerinin bulunmadığını, davalı şirket markasındaki asıl unsurun "....." ibaresi ve "ki" ibaresinin yerleştirildiği şekil olduğunu, "....." kelimesinin tali unsur olarak kullanıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin tescilli ticaret unvanı, 2009/44695 sayılı "... ... ." ibareli markası ile diğer markaları gözetildiğinde kazanılmış hakkının bulunduğunu, www.innova.com.tr alan adını 2000 yılından beri kullandığını, taraf işaretlerinde yer alan şekil ve kelimelerin bütün olarak değerlendirilmesi durumunda bir benzerliğin bulunmadığını, tüketicilerin markaları karıştırmayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırma ihtimalinin bulunmadığı, davacının tanınmışlık iddiasını ispat edemediği, davalı şirketin ticaret unvanı ile ilgili savunmalarının somut olayda uygulanamayacağı, müktesep hak iddiasını da ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
-/-

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, taraf markalarında yer alan "...." ve ".." ibareleri arasında benzerlik bulunmakla birlikte, 2009/44695 sayılı .... ibareli marka nedeniyle davalı şirketin müktesep hakkının bulunmasına ve 2009/44695 sayılı markanın iptali ya da hükümsüzlüğü hakkında bir niza bulunduğunun da ileri sürülmemesine göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









....