Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/11055 Esas 2018/614 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 01/03/2000 tarihinden evlilik nedeniyle işten ayrıldığı 01/06/2012 tarihine kadar davalı şirkette aralıksız çalıştığını, davacının son aldığı brüt ücretin 3.570,65 TL olduğunu, fazla mesai yaptığını, genel tatillerde çalışmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ederek; fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının tüm taleplerinin zamanaşımına uğradığını, işyerinde yönetici olarak çalışan ve kendisinin ve kendisine bağlı çalışanların çalışma saatlerini ayarlama yetkisine sahip olan davacının, iş sözleşmesi gereğince yapacağı fazla çalışmaların 270 saate kadar ücretine dahil olduğunu bildiğini, davacı şirket, işyeri politikası gereği fazla çalışma veya resmi-dini bayramda istinaden çalışma yapan personeline bu çalışmasının karşılığını ilgili aya ait bordroya intikal ettirmek suretiyle nakden ödendiğini veya istemi halinde serbest zaman kullandırıldığını, davalı şirket nezdinde bir kısım resmi ve dini bayramlarda çalışan davacının bayramlarda çalışmışsa ya ücretini aldığını ya da talebi sebebiyle izin kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışma talebi bakımından, çalışmadan ödenmesi gereken yevmiyenin aylık ücret içerisinde ödendiği, çalışmaların karşılığında ise İş Kanunu’nun 47. maddesine göre ilave 1 yevmiyeye hak kazandığı gözden kaçırılarak, 1 kat yerine 1,5 kat esas alınarak yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




....