23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13591 Karar No: 2015/1994 Karar Tarihi: 28.05.2015
Mala zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13591 Esas 2015/1994 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve yaralama suçlarına ilişkin bir olayda sanığın ceza verilmesine yer olmadığına karar verdiğini belirtmektedir. Olayda, sanığın görevli polis memurlarına saldırarak araç camını kırdığı ve polis memurlarından birini yaraladığı ifade edilmektedir. Kararda, sanığın fiillerini işlerken bilinçli olma yeteneğinin yetersiz olduğuna hükmedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 32/1. maddesi ve mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve yaralama suçlarına ilişkin ilgili maddeleri.
23. Ceza Dairesi 2015/13591 E. , 2015/1994 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, yaralama HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay tarihinde otoyol trafik bölge amirliğinde trafik polisi olarak görev yapmakta olan katılan polis memurlarının görev gereği ekip aracıyla akaryakıt istasyonuna gittikleri, katılan ...’in ekip otosunun yanında beklediği, diğer katılan ....’in de güvenlik görevlisinin bulunduğu odaya gittiği, bu sırada sanığın elinde bulunan çöp kutusunun kapağı ile ekip otosunun arka camına vurarak kırdığı, katılan ...’in sanığı engellemek istediğinde sanığın katılan ...’e yumrukla vurarak onu itekleyip kaldırım taşına düşürerek basit tıbbi müdahale gerektirecek biçimde yaraladığı, bu sırada diğer katılan ....’in de olay yerine gelip sanığı durdurmak için müdahale ettiği, sanığın bu sırada katılan ...ile boğuşarak onu, sağ omzunun çıkmasına neden olarak basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı, böylece sanığın mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve yaralama suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın TCK’nın 32/1. maddesi uyarınca işlediği fiillerin anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olduğu ve bu nedenle ceza verilmesine yer olmadığına yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.