Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1512 Esas 2020/917 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1512
Karar No: 2020/917
Karar Tarihi: 03.02.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1512 Esas 2020/917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tazminat talebi nedeniyle açılan davada, davalı Hazineden alınarak davacıya 11.141,26 TL maddi tazminat ve 250.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 07.04.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonrasında, davacının tutuklu kaldığı süre sebebiyle alamadığı maaş farkının maddi tazminata dahil edilemeyeceği ve hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak belirlenmesi gereken manevi tazminatın fazla hükmedildiği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Mahkeme kararının kanuna aykırı olduğu ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince istem uygun olarak bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) 141 ve devamı maddeleri (tutuklu kaldığı süre sebebiyle alamadığı maaş farkının maddi tazminata dahil edilemeyeceği)
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi (mahkeme kararının kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulması)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (mahkeme kararının isteme uygun olarak bozulması gerektiği)

12. Ceza Dairesi 2019/1512 E. , 2020/917 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 11.141,26 TL maddi, 250.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 07.04.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne iliskin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek geregi düsünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının, tutukluluğu sebebi ile alamadığı maaş farkının CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.