Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19259 Esas 2019/3914 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19259
Karar No: 2019/3914
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19259 Esas 2019/3914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Ancak, adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararının temyizi mümkün olmadığından, sanıkların bu konudaki temyiz istemleri reddedildi. Aynı şekilde, diğer suçlara yönelik temyiz istemleri de haklı görülmedi. Ancak, konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik verilen cezalarda yanılgı olduğu belirtildi ve bu hatanın düzeltilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı da nazara alındı. Bu madde kapsamındaki hak yoksunluğunun sanık hakkında uygulanması için infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 1412 sayılı CMUK, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1 ve 119/1-c maddeleri, 168/2. maddesi ve 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/19259 E. , 2019/3914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Müşteki..."ın ikametinden çalınan eşyalardan tablet bilgisayarın ve müşteki ...."in ikametinden çalınan eşyalardan cep telefonunun sanık ..."ın ikametinde yapılan aramada ele geçirilmesi, katılan ..."ın ikametinden çalınan eşyalardan 2 adet oyuncak bebeğin ve müşteki ..."in ikametinden çalınan 1 adet çakı bıçağının sanık ..."ın eşi tarafından kolluk görevlilerine teslim edilmesi, katılan ... ve müşteki ..."in zararının sanık ..."ın yakınları tarafından; müşteki ..."ın zararının sanıklar tarafından karşılanması şeklinde gerçekleşen olayda, katılan ..."a yönelik eylemde, sanık ... ve... bakımından katılana kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı sorulmadan; müşteki ..."e yönelik eylemde, yalnızca kısmi iadede bulunan sanık ..."ın yararlanabileceği gözetilmeden ve bu durum kabul edilse dahi müştekiye kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı sorulmadan; müşteki ..."a yönelik eylemde, müştekiye sanıklar hakkında kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı sorulmadan sanıklar hakkında her olaya ilişkin eksikler giderilmeden ve şartların varlığı tartışılmadan cezasından TCK"nın 168/2. maddesi gereğince indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanıklar... ve Velat hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesiyle hükmolunan 6 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesiyle bir kat artırılması sırasında 12 ay hapis cezası yerine 1 yıl hapis cezasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı ise de bu hatanın sonraki uygulamayla düzeltilmesi karşısında bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.