22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/25295 Karar No: 2019/23181 Karar Tarihi: 12.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/25295 Esas 2019/23181 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/25295 E. , 2019/23181 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, iş sözleşmesinin evlilik nedeniyle son bulduğunu öne sürerek kıdem tazminatı alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili; davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece; yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece karar başlığında davalı olarak “Aile Sosyal Politikalar Bakanlığı” yerine “Aile Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü” yazılmasının mahallinde düzeltilebilir bir hata olduğunun anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece, davada müştereken ve müteselsilen sorumlu olan iki davalı bulunmasına ve kıdem tazminatı alacağının da buna göre hüküm altına alınmasına karşın yargılama gideri ve avukatlık ücreti yönünden tek davalı varmış gibi infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulmuş olması hatalıdır. Diğer yandan, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir. Açıklanan nedenler ile, davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu da gözetilerek infazı mümkün hüküm kurulmaması hatalı olup bu husus bozma nedeni ise de; yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; kararın hüküm kısmının yargılama gideri ve avukatlık ücretlerine yönelik ikinci, üçüncü ve dördüncü paragraflarının hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına, yerlerine; “ Karar tarihinde alınması gerekli harçtan, davacı tarafından başlangıçta yatırılan harç ve ıslah harcı düşüldükten sonra bakiye 431,54 TL karar ve ilam harcının davalı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı harçtan muaf olduğundan diğer davalı ... Gıd. Yemek Teks. Konf. Tem. Bakım Hizm. Ltd. Şti’den alınarak hazineye gelir kaydına, Davacı kendisini vekille temsil ettirdiği için 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, Davacı tarafından yapılan toplam 202,06 TL harç masrafının davalı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı harçtan muaf olduğundan diğer davalı ... Gıd. Yemek Teks. Konf. Tem. Bakım Hizm. Ltd. Şti"den alınarak; davacı tarafından yapılan bakiye 372,10 TL yargılama masrafının ise davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükmün ikinci, üçüncü ve dördüncü paragrafları olarak yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.