Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1950 Esas 2018/3386 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1950
Karar No: 2018/3386
Karar Tarihi: 26.04.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1950 Esas 2018/3386 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir ihtiyati tedbir kararı, ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasını isteyen tarafından 05.10.2017 tarihli dilekçe ile kaldırılması talebiyle Yargıtay'a başvuruldu. Ancak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun \"Temyiz edilemeyen kararlar\" başlıklı 362. maddesine göre, geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar temyiz edilemez. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun 21.02.2014 tarihli kararı da, ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verdi. Bu nedenle, temyiz isteği reddedildi. Kanun maddesi olarak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinin (f) bendine atıfta bulunuldu.

14. Hukuk Dairesi 2018/1950 E. , 2018/3386 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

İhtiyati tedbir kararının kaldırılmasını isteyen tarafından, ihtiyati tedbir isteyenler aleyhine 05.10.2017 günlü dilekçe ile ihtiyati tedbir kararının kaldırılması istenmesi üzerine; Yargıtayca incelenmesi davalı ... Ltd. Şti. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiştir. Aynı kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarihli 2013/1 Esas 2014/1 sayılı Kararı ile de ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verildiğinden temyiz talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz isteğini içeren dilekçenin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.