MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesinde yapılan lehe değişiklik ile uzlaşmaya tabi hale getirilmiş ise de, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- İftira suçundan kurulan hükme gelince;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer itirazının reddine, ancak;
1- Sanığın aynı suçu, mağdur ile birlikte mağdurun eşi ve kızını da belirterek birden fazla mağdura karşı tek bir fiille işlediğinin anlaşılması karşısında hükmolunan cezadan TCK.nın 43/2. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın mağdur hakkında kovuşturma başlamadan önce etkin pişmanlık göstererek iftiradan döndüğü, bu itibarla hakkında tayin olunan cezadan, TCK.nın 269/2. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.