Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17862 Esas 2019/21489 Karar Sayılı İlamı

Silahla kasten basit yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29, 31/3, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Bor Asliye Ceza Mahkemesinin 09.11.2015 tarihli ve 2015/525 Esas, 2015/795 Karar sayılı kararının 17.12.2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde 14.09.2016 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanması ile suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-e, 29, 31/3, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve adlî para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğinin ihtarına ilişkin Bor Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2018 tarihli ve 2018/25 Esas, 2018/765 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 30.10.2019 tarihli ve 2019/5099 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.11.2019 tarihli ve 2019/105475 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen adlî para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesinde;
2) Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı Kanun"un 86/2 ve 86/3-e maddelerinde düzenlenen basit yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuk ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Bor Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2018 tarihli ve 2018/25 Esas, 2018/765 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.