Parada sahtecilik suçundan sanık ... hakkında 25.02.2009 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nın 197/1. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; VAN 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.07.2015 gün ve 2015/79 esas, 2015/216 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
I- Dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre; sanığın suça konu sahte paraları piyasaya sürmek için bulundurmak biçimindeki eyleminin, 765 sayılı TCK. nın 316 ve 5237 sayılı TCK.nın da 197/1. madde ve fıkrasına aykırılık oluşturduğu ve anılan her iki yasa hükümleri birbirleriyle karşılaştırıldığında; 5237 sayılı TCK.nın 197/1. madde ve fıkrası uyarınca hükmolunacak hapis cezasının alt haddi bakımından sanık lehine ise de; somut olayda sanığın, taklit veya tağyirde iştiraki olmaksızın taklit veya tağyir eden kimse veya mutavassıt ile anlaşmaksızın suça konu sahte parayı piyasaya sürmek amacıyla bulundurmak biçiminde gerçekleşen eylemi nedeniyle 765 sayılı TCK.nın 316, 318. maddelerinin uygulanacağı ve 765 sayılı TCK.nın sanık lehine bulunduğu gözetilmeden, olayda uygulama yeri bulunmayan 5237 sayılı TCK.nın 197/1. madde ve fıkrasıyla hüküm kurulması,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
2- Sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetinin yasal sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.