9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6961 Karar No: 2015/8119 Karar Tarihi: 16.12.2015
Kenevir ekme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6961 Esas 2015/8119 Karar Sayılı İlamı
Özet:
9. Ceza Dairesi'nin 2015/6961 E. ve 2015/8119 K. sayılı kararında, bir ceza davasında sanık kenevir ekimi suçlamasıyla mahkum edilmiştir. TCK’nin 53, 54 ve 58. maddeleri ile 2313 sayılı Kanunun 23/5. maddelerine dayanarak verilen mahkumiyet kararı kesinleşmiştir. Dava sürecinde iddia ve savunmalar toplanan delillerle birlikte değerlendirilmiş ve suçun sübutu kabul edilerek sanığın suçlu olduğu kararlaştırılmıştır. Mahkeme, TCK’nin 53. maddesinin uygulanması sırasında, sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine koşullu salıverilme tarihine kadar TCK’nin 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar vermiştir. Bu kararın, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nin 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararıyla da dikkate alınarak, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Kararda ele alınan kanun maddeleri TCK’nin 53, 54 ve 58. maddeleri ve 2313 say
9. Ceza Dairesi 2015/6961 E. , 2015/8119 K. "İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Suç : Kenevir ekme Hüküm : 2313 sayılı Kanunun 23/5, TCK"nın 53, 54, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.