12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7792 Karar No: 2020/905 Karar Tarihi: 23.01.2020
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7792 Esas 2020/905 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve alkolmetre ölçümünde 1,60 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilmiştir. Ancak mahkeme, sanığın suçu işlediğine dair yeterli kanıtın olmaması nedeniyle beraat kararı vermiştir. Yerel Cumhuriyet savcısı bu kararı temyiz etmiş ve mahkemenin yargılamanın yapılması sırasında atılı suçun yasal unsurlarını göz önünde bulundurmadığı için hükmün bozulması gerektiğini savunmuştur. Mahkemenin kararında bahsedilen kanun maddeleri, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/6. Maddesi ve Türk Ceza Kanununun 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasıdır. Bu kanun maddeleri, 1,00 promil üzerinde alkollü olan sürücüler hakkında ayrıca cezai yaptırım uygulanmasını öngörmektedir.
12. Ceza Dairesi 2019/7792 E. , 2020/905 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Alkolmetre yapılan ölçümde 1,60 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 48/6. Maddesindeki "yapılan tespit sonucunda 1,00 promil üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanununun 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır" şeklindeki düzenleme dikkate alınarak atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.