..., ... ve ... ...’ı kasten basit yaralama suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/3-e ve 52. maddeleri uyarınca üçer defa 140,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2008 tarihli ve 2004/1296 Esas, 2008/606 Karar sayılı kararlarına yönelik itirazın reddine dair Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2010 tarihli ve 2010/537 müteferrik sayılı kararı sonrasında, adı geçen sanığın denetim süresi içinde 02.03.2011 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde hakkındaki hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52. maddeleri uyarınca üçer defa 100,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2016 tarihli ve 2016/438 Esas, 2016/437 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 10.10.2019 tarihli ve 2019/12777 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.10.2019 tarihli ve 2019/99386 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) Sanığın 26.09.2003 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan cezalandırılması talebiyle Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 28.10.2003 tarihli iddianamesiyle kamu davasının açıldığı, yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2008 tarihli ve 2004/1296 Esas, 2008/606 sayılı kararının verildiği ve bu kararın itiraz üzerine incelenmesi neticesinde Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2010 tarihli ve 2010/537 müteferrik sayılı kararı ile kesinleştiği, denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen mahkûmiyet hükmü nedeniyle yapılan ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07.09.2010 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 02.03.2011 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu, bu haliyle 26.09.2003 olan suç tarihi ile hükmün açıklanarak mahkûmiyet kararının verildiği 08.11.2016 tarihleri arasındaki süreden, duran zamanaşımı süresi düşüldükten sonra geçen zamanda sanığın lehine olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında dava zamanaşımının dolmuş olması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde,
2) Kabule göre de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun"un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, ilk hükümde yer almayan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddesinin tatbiki ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin yazılı şekilde karar verilmesinde,isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; ..., ... ve ... ...’ı kasten basit yaralama suçundan sanık ... hakkındaki Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2016 tarihli ve 2016/438 Esas, 2016/437 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının 765 sayılı TCK’nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.