Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/894 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/894
Karar No: 2018/2422

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/894 Esas 2018/2422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçundan açılan davada sanık, sahte fatura düzenlemesi iddiasıyla mahkum edildi. Ancak, suçun maddi konusunun fatura olması ve faturaların Vergi Usul Kanunu'nun belirli maddelerine uygun olarak düzenlenmesi gerektiğine dair düzenlemeler göz önüne alındığında, sanığın hukuki durumunun belirlenmesi için eksik araştırma yapıldığı belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamada Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanarak kararın bozulması kararlaştırıldı.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinin 3. fıkrası
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
11. Ceza Dairesi         2016/894 E.  ,  2018/2422 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    1-Sanık hakkında 2009 takvim yılında ... Gıda İnş. Ve Nak. San ve Tic. Ltd. Şti. adına herhangi bir mal ve hizmet karşılığı olmaksızın sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın yük taşımacılığı faaliyeti yapılan .... plaka sayılı kamyonu 1999 ya da 2000 yılında ... ... isimli şahsa haricen sattığını ve arabayla ilgili vekaletname verdiğini, .... ...’ın bu vekaletnameyle kamyon ile yük taşımacılığı faaliyetine ilişkin vergi mükellefiyeti işlerini takip ettiğini, fiilen yük taşımacılığı faaliyetinde bulunan şahsın adı geçen şahıs olduğunu, kendisinin 2007 yılından beri Menemen ilçesinde ikamet ettiğini, Mardin ili, ... ilçesindeki faaliyetle fiilen ilgisinin bulunmadığını beyan ederek yüklenen suçu kabul etmemesi, sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, suça konu fatura asılları veya onaylı örneklerinin dosya arasında bulunmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; sanık tarafından düzenlendiği iddia olunan 2009 takvim yılına ait fatura aslı ya da onaylı suretinin temin edilip dosya arasına konulması ve incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadıklarının tespit edilmesi,sanık savunmasında adı geçen ... ... ile suça konu faturaların adına düzenlendiği iddia olunan ... Gıda İnş. Ve Nak. San ve Tic. Ltd. Şirketi yetkilisinin tanık sıfatıyla dinlenerek,şirket yetkilisinden sanığı tanıyıp tanımadığı, suça konu faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldığı hususlarının ayrıntılı olarak sorulması,suça konu faturalardaki imza ve yazıların sanık ya da .... ... aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
    2-Kabule göre de;
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.