Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklı olarak davacıya tebliğ edilen faturalardan dolayı borçlu olunmadığının tespitine yönelik menfi tespit davası olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacı vekilince temyiz olunmuştur.
Davacı yüklenici, davalı iş sahibinin iş makinaları için servis hizmeti aldığını, davacının servis hizmet sonunda davalıya kullanılan parça ve işçilik bedeli için 07.05.2014 tarihli, 8.023,84 TL ve 09.05.2014 tarihli, 1.827,82 TL bedelli e-faturaları elektronik ortamda düzenleyerek gönderdiğini, davalının ise mal ve hizmetleri almasına rağmen davacıya 16.05.2014 tarihli 1.827,82 TL bedelli ve 8.023,84 TL iki ayrı iade faturasını yine elektronik ortamda düzenleyerek gönderdiğini, davacının ise sehven faturaları kabul ettiğini, davalı aleyhine dava konusu faturalar dışında iş bedeline ilişkin alacaklı olduğu diğer faturaların ödenmemesi üzerine İzmir 9. İcra Müdürlüğü’nün 2014/7677 Esas sayılı icra dosyası ile toplam 41.292,17 TL bedelli alacak yönünden takip yapıldığını beyanla, toplamda 9.851,66 TL bedelli iade faturalarından dolayı borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, davalı ise borcu olmamasına rağmen davacı tarafından gönderilen faturaların iade faturası ile gönderildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 166. maddesinde aralarında bağlantı bulunması durumunda dosyaların birlikte görülmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. Eldeki dosyada davacı tarafından sehven iade faturası olarak tebliğ aldığı faturalardan dolayı borçlu olunmadığının tespiti talep edilmiş, aynı sözleşmeden kaynaklanan alacak ile ilgili olarak İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2014/1604 Esas sayılı dosyada ise alacak davası açılmış bulunduğu anlaşılmıştır. Mahkemece yapılması gereken iş; bu dosya getirtilip incelenerek, kesinleşmemiş ise eldeki dosya ile birleştirilmesinin sağlanması, kesinleşmiş ise o dosyadaki olgular dikkate alınarak eldeki davanın sonuçlandırılmasıdır. Aralarında açık bağlantı bulunan ve ayrı ayrı karar verilmesi halinde farklı sonuçlara ulaşılacak davalar için birleştirme değerlendirilmeden yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, davacı vekilinin sair temyiz itirazları bu aşamada incelenmeksizin hükmün bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 23.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.