11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2686 Karar No: 2018/2414
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2686 Esas 2018/2414 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, vergi usul kanununa muhalefet suçuyla yargılanan sanığın defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuki geçerliliği olmadığı gerekçesiyle suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığının gözetilmeden hüküm kurulduğu belirtiliyor. Mahkeme, sanığa verilen 18 ay hapis cezasını TCK'nın 62. maddesi uyarınca 1/6 indirim yapılarak 1 yıl 3 aya indiriyor ve sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğini vurguluyor. Yasal hükümlere uyulmaması nedeniyle kararın bozulduğu belirtiliyor. Kanun maddeleri ise 213 sayılı Yasa'nın 139/2. maddesi, TCK'nın 62. maddesi ve 53. maddenin 3. fıkrası, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi olarak belirtiliyor.
11. Ceza Dairesi 2016/2686 E. , 2018/2414 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
1-213 sayılı Yasanın 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden belirlenmeden, faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan sanığa defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığı ve bu nedenle yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Kabule göre de, a)Sanık hakkında tayin olunan 18 ay hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 15 ay yerine 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi, b)TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.