MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi ..., ..., ... vasisi ve Orman Yönetimi vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

... ilçesi, ...köyü çalışma alanında ... ve paydaşları adına tapuda kayıtlı bulunan eski 101 parsel sayılı 28000 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, 2010 yılında 3402 sayılı Kadastro Kanununun 22/2-a maddesi uyarınca yapılan uygulama kadastrosu sırasında 158 ada 19 parsel numarasıyla 28082,40 m2 yüzölçümlü olarak tespit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi vekili 6/4/2011 havale tarihli dava dilekçesi ile; ...köyü 158 ada 19 nolu parselin 1941 de yapılan orman kadastrosuna ve 2. madde uygulamasına göre orman tahdidi içinde kaldığını daha sonra 3402 sayılı Kanunun 22/a maddesi gereğince 7/3/2011 tarihinde askıya çıkarılan kadastro çalışmalarında davalı adına tespit gördüğünü belirterek tespitin iptalini ve orman vasfıyla Hazineye tescilini talep etmiştir. Kadastro mahkemesi 3402 sayılı Kanunun 22/a madde uygulamasının usule uygun olduğunu belirterek davayı reddetmiş, mülkiyete yönelik dava bakımından asliye hukuk mahkemesine görevsizlik kararı vermiştir.
Asliye hukuk mahkemesince; davanın kısmen kabulüne, 158 ada 19 nolu parselin 5/2/2015 tarihli fen ve orman bilirkişisi raporunda (A) harfi ile gösterilen 17886,02m2"lik kısmın tapusunun iptali ile orman niteliği ile Hazineye tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ..., ..., ... ve vasisi ile Orman Yönetimi vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman tahdit haritasına dayalı tapu iptali ve tescil, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 1941 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, daha önce sınırlaması yapılmayan ormanlarda 4785 sayılı Kanun gözönünde bulundurularak 1984 yılında yapılan ve 11.12.1985 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu, ilk tahdidin aplikasyonu ve 2/B uygulaması, 22.04.1992 tarihinde ilân edilen, aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır. 766 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 1984 yılında kesinleşen genel arazi kadastrosu ile 2011 yılında kesinleşen 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yapılan uygulama kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın yörede 11.12.1985 tarihinde ilân edilerek kesinleşen sınırlama dışı kalmış ormanların kadastrosu sırasında (A) harfi ile gösterilen kısmının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu, taşınmazın bulunduğu alana ilişkin çalışma tutanaklarında 1548, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 1448, 1449, 1450, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 1457, 1458, 1459, 1460, 1461, 1462, 1463, 1464, 1465, 1466, 1467, 1468, 40, 1469, 41, 42, 43, 1481, 1482, 44, 45, 1502, 1503, 1504, 1505, 1506, 1507, 1508, 1509, 46, 47, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1515, 1521, 1522, 40, 49, 50, 51, 52, 53, 1548, nolu ve OTS noktalarıyla iç sınırları belirtilen sahanın 6831 sayılı Kanunun 1. maddesine göre orman sayılan yerlerden olduğunu, bir kısmının 4785 sayılı Kanunla Devletleşen 5658 sayılı Kanun ile iadeye tabi orman olmadığı diğer kısmının ise daha önce sınırlama görmemiş Devlet ormanı olduğuna, bu ormanın “... Devlet Ormanı” olarak adlandırıldığı anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince temyiz eden davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının mahsubu ile fazla alınan peşin harcın Orman Yönetimine iadesine 01/03/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.