6. Ceza Dairesi Esas No: 2014/12697 Karar No: 2017/1802 Karar Tarihi: 05.06.2017
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/12697 Esas 2017/1802 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların yakınların yolunu keserek yağma suçunu işledikleri iddiasıyla Ağır Ceza Mahkemesinde yargılandıkları belirtilmiştir. Yerel mahkeme tarafından verilen mahkumiyet kararının temyiz edildiği ve dosyanın incelendiği ifade edilmiştir. TCK'nın 149/1. maddesinin (c) bendine ek olarak (d) bendine de yer verilmesine rağmen, altı sınırdan uzaklaşılmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Hakimler Kurulu tarafından elverişli kanıtlara göre suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak, Çocuk Koruma Kanununun 11/1. maddesi gereği koruyucu ve destekleyici tedbirlerin ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği dikkate alınmadan, ceza sorumluluğu olan sanık hakkında tedbir kararı verilmesi bozma nedeni olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle, kararın bu cümlesinin çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 149/1. maddesinin (c) bendi, (d) bendi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun 5/1-a maddesi belirtilmiştir.
6. Ceza Dairesi 2014/12697 E. , 2017/1802 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Olay tarihinde ... Tesislerine giden yakınanların yanına gelen sanıkların, yakınanların hareket halinde olduğu yol üzerinde geçimini engelleyecek şekilde önceden engeller koyarak ve tertibat alarak yolunu kesmek biçiminde bir hareketlerinin bulunduğu ve bu bağlamda "yol kesmek"ten söz edilemeyeceği gözetilmeden; sanıklar hakkında TCK"nın 149/1. maddesinin (c) bendinin yanı sıra uygulama koşulları olmayan (d) bendine de yer verilmekle birlikte altı sınırdan uzaklaşılmaması nedeniyle, sonuca etkili bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 11/1. maddesi gereğince aynı Yasanın 5. Maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve hakkında mahkumiyet kararı kurulan sanık hakkında, anılan Yasanın 5/1-a maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. Maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetikey dayanılarak hüküm fıkrasından 5395 sayılı Kanunun 5/1-a maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.