Danıştay 10. Daire 2019/5341 Esas 2022/1891 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5341
Karar No : 2022/1891

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Bakanlığı / ...
(Mülga ...Kurumu)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, Bursa Devlet Hastanesi'nde kolon ameliyatına yönelik teşhis konulmasına rağmen apandist ameliyatı yapılarak apandistinin alındığı, olayda idarenin hizmet kusuru bulunduğundan bahisle uğranılan zararlara karşılık 1.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, … İdare Mahkemesince; 50.000,00 TL manevi tazminat isteminin 30.000,00 TL'lik kısmının kabulü, 20.000,00 TL'lik kısmı ile maddi tazminat isteminin reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın davalı idare tarafından kabule ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, harçtan muaf olunduğundan aleyhe harca hükmedilemeyeceği, dosyada yer alan ilk onamın zaten kolon ameliyatı için alındığı ve onama kolon ameliyatı yazıldığı fakat hastanın ameliyat olmadan taburcu edildiği, ameliyat öncesi alınan diğer onamda da zeten spesifik bir ameliyattan bahsedilmediği, yapılan ameliyatın davacıda ek zarara neden olmadığı, manevi tazminatın fahiş hükmedildiği, manevi tazminata niteliği gereği faiz işletilmemesi gerektiği, yürütülecekse de hüküm tarihinden itibaren faizin işletilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının temyize konu kısmının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenerek dosyadaki belgeler incelendikten sonra davalı yanında müdahilin vefat ettiği, buna ilişkin olarak vekili tarafından verilen 04/03/2019 tarihli dilekçede vekilliğinin sona erdiğinin belirtildiği görülmekle gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın kabule ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kabule ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.