Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2524 Esas 2019/2181 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2524
Karar No: 2019/2181
Karar Tarihi: 19.02.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2524 Esas 2019/2181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle ölüme sebep vermek suçundan yargılanan sanığın müdafiinin temyizi sonucunda verilen bozma ilamına uyarak yapılan yargılamasında, sanığın kusurlu olmadığına ve sonucun öngörülmediğine kanaat getirdiği için sanığın beraatine karar verdi. Katılan vekilinin cezanın az olduğuna dair itirazı reddedildi ve hüküm onandı. Kararda, TCK'nın 85/2, 62/1, 53/6 ve 63. maddelerine atıfta bulunuldu. Bu maddeler, öldürme suçunun niteliğini ve cezasını düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2016/2524 E. , 2019/2181 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 53/6, 63.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
06.10.2009 tarih ve 2009/132 – 2009/181 karar sayılı ilk hükmün sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak, 16.05.2013 tarih, 2010/2495 - 2013/3911 sayılı bozma kararı verildiği anlaşılmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kusuru bulunmadığına, sonucun sanık tarafından öngörülmediğine, bu nedenle sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise cezanın az olduğuna, kasten öldürmeden hüküm kurulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.