Dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1180 Esas 2015/1952 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1180
Karar No: 2015/1952
Karar Tarihi: 27.05.2015

Dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1180 Esas 2015/1952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkum edilmiştir. Sanıklar, kendilerini kiralık büro arayan kişiler olarak tanıtarak bir kişinin güvenini kazanmış, kiraladıkları bürodan çeşitli eşyalar çalmış ve sahte senetler düzenleyerek dolandırıcılık suçu işlemişlerdir. Mahkeme, belgelerdeki imza ve yazıların sanıklara ait olup olmadığını belirlemek için bilirkişi raporu ve tanık beyanlarına başvurulması gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak, hukuki durumun tam olarak tayin edilmeden eksik incelemeyle hüküm verildiği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ilgili ilamında belirtildiği gibi, hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesi halinde adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan iddianamede gösterilmeyen bir kanun maddesinden hüküm kurulması ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle karar da bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/1180 E. , 2015/1952 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan ..."nın kendisini ...i olarak tanıtıp, diğer sanık ... ile birlikte gelerek, ... adına kira kontratı yaparak katılana ait büroyu kiraladıkları, katılanın güvenini kazandıktan sonra katılana ait iş yerinden 2 adet klima, elektrik süpürgesi, ısıtıcı, çay makinesi gibi eşyalar aldıktan sonra suça konu, unsurları taşımadığından dolayı bona vasfında bulunmayan sahte senetleri düzenleyerek katılana verdikleri, daha sonra da kiraladıkları büroyu habersiz olarak boşaltarak ortadan kaybolmak suretiyle, katılana karşı dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçalarının işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanık ...müdafii ve sanık ..."ın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) Sanıkların kira sözleşmesindeki, 23.03.2007 tarihli işyerinin teslimine ilişkin ... ... imzalı belge ve suça konu senetlerdeki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığına ve katılandan her hangi bir malzeme almadıklarına ilişkin savunmaları karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; söz konusu belge ve senetlerdeki imza ve yazıların sanıklara ait olup olmadığı hususunda bilirkişi raporu aldırılması, 23.03.2007 tarihli belgeyi sanık ..."dan alarak katılana getirdiği iddia edilen aynı iş hanında çalışan iş hanı görevlisi ..."ın tespit edilerek tanık sıfatı ile beyanının alınması, katılandan sanıklara sattığını iddia ettiği eşyalara ilişkin fatura ve belgelerinin temini ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabule göre de;
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan hüküm verilirken adli para cezasının alt sınırın üzerinde “40 gün” olarak tayin edilmesi,
3) 5271 sayılı CMK.nın 226. maddesine göre ek savunma hakkı verilmeden sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinden hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.