Sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10207 Esas 2021/2921 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Katılanın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yokluğunda verilip, 12/08/2015 tarihinde usule uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 10/09/2015 havale tarihli dilekçe ile temyiz eden katılanın temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Suça konu 06/10/2004 tarihli sahte vekaletname ile katılana ait taşınmazların tapuda satışının yapıldığı 07/10/2004 tarihinin suç tarihi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu‘nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu‘nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri uyarınca; sanığa yüklenen 765 sayılı TCK’nin 342/2, 80. (5237 sayılı TCK’nin 204/1-3,43) maddelerinde düzenlenen "kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli olan belgede sahtecilik" suçunun yasada gerektirdiği cezasının miktarı ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nin 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nin 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 23.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.