23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1068 Karar No: 2015/1951 Karar Tarihi: 27.05.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1068 Esas 2015/1951 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Sanığın babasının tedavisi için gittiği yerde tanıştığı mağduru iş bulma vaadiyle kandırarak 5.000 TL aldığı ortaya çıktı. Sanığın temyiz talebi süresinde olduğu kabul edildi. Mahkeme sanığın ve avukatının temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, TCK'da içtima hükümlerinin düzenlenmemesi nedeniyle sanıkların hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme adli para cezası ile adli para cezası aldığı için karar bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi, 5237 sayılı TCK, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.
23. Ceza Dairesi 2015/1068 E. , 2015/1951 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ..."ın yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmü Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine uygun olarak tebliğ edilmediğinden, sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Babasının tedavisi için ..."ya gelen katılanın kaldığı misafirhanede tanıştığı sanık ..."in, katılanın abisine iş bulma konusunda yardımcı olacağını söylediği, ilk başta ikna olmayan katılan ile sanıkların daha sonradan tekrardan buluşarak iş bulma konusunda yardımcı olacakları hususunda katılanı ikna ettikleri, bunun üzerine ..."ye dönen katılanın, iş bulma vaadi kapsamında sanık ..."e posta havalesi ile 5.000 TL gönderdiği, bu surette sanıkların hileli davranışlarla katılanı kandırarak menfaat temin ettikleri anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık... müdafii ve sanık ..."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK"da içtima hükümlerinin düzenlenmemiş olduğu ve her iki adli para cezalarının infazlarının farklı olması nedeni ile sanıklar hakkında adli para cezası ile hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme adli para cezasının içtima ettirilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden içtimaya ilişkin 7. paragraf çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.