Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14709 Esas 2019/21438 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14709
Karar No: 2019/21438
Karar Tarihi: 25.11.2019

Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14709 Esas 2019/21438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/14709 E. ve 2019/21438 K. sayılı kararın temyiz edildiği belirtilir. Hüküm olarak, kasten yaralamaya teşebbüs suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtilir. Ancak, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması gerektiği, ancak hükümde bu ilkelere uyulmadığı, gerekçeden yoksun bir şekilde hüküm verildiği belirtilir. Ayrıca, suça sürüklenen çocuk ile mağdurlar arasında uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ve suça sürüklenen çocuğun cezasının adli para cezasına çevrilmesinin yanlış olduğu belirtilir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 231/11. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e, 35 ve 50/1-a maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gibi kanun maddelerine referans verilir.

3. Ceza Dairesi 2019/14709 E. , 2019/21438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen suça sürüklenen çocuğun, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hakkındaki hükümlerin açıklanması sırasında; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları gereğince, Türkiye Cumhuriyeti Anayasa"sının 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddelerinde düzenlenen kasten yaralamaya teşebbüs suçlarının 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ile mağdurlar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
3) Suça sürüklenen çocuk hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezası tercih edildikten sonra bu ceza TCK"nin 50/1-a maddesi dışındaki seçenek yaptırımlara çevrilebileceği gözetilmeyip, adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.