Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2459 Esas 2019/14539 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2459
Karar No: 2019/14539
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2459 Esas 2019/14539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık suçlu bulunmuştur. Ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından yayımlanarak yürürlüğe giren iptal kararı gözetilerek, hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Dosya içeriği, gösterilen deliller ve mahkemenin inanç ve takdirine göre sanığın suçu işlemediği ve mahkumiyet kararının hatalı olduğu sonucuna varılmıştır. Temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi: Hak yoksunluğu
- TCK'nın 110. Maddesi: Kasten yaralama suçu

8. Ceza Dairesi 2019/2459 E. , 2019/14539 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre; sanık ... müdafiin mağdur beyanlarının çelişkili olması nedeniyle itibar edilemeyeceğine, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, teşdit gerekçesinin yetersiz olduğuna, sanık ... müdafiin mağdurun kendi isteği ile araca bindiğine, anlatımlarının hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, beyanlarına çelişki nedeniyle itibar edilemeyeceğine, şüpheden sanığın yararlanacağına, sanık ... müdafiin sanığın diğer sanıklarla fikir birliği içerisinde hareket etmediğine, mağdurun olayı büyüterek sanığı dahil ettiğine, suç işleme kastı bulunmadığına, suçun manevi unsuru itibariyle oluşmadığına, soyut iddia dışında yeterli delil bulunmadığına, sanığın eylemi kabul edilse dahi kasten yaralama suçunu oluşturduğuna, sanık hakkında TCK"nın 110. maddesinin uygulanması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.