Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15281 Esas 2019/21432 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15281
Karar No: 2019/21432
Karar Tarihi: 25.11.2019

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15281 Esas 2019/21432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçu ile ceza verilmesine karar verdi. Ancak, sanığın eylemi meşru müdafaa kapsamında olduğu kabul edildiği için bu suçtan beraat etmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme, sanığın, 6136 sayılı Kanun'a aykırı hareket ettiği suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin düzenlenmesinde değişiklik yapılmamış olduğundan, bu suçtan verilen hapis cezasına ilişkin bozma nedeni yapılmadı. Kararda geçen kanun maddeleri: 6136 sayılı Kanun, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/15281 E. , 2019/21432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına dair karar

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki sanık ..."ın 09.02.2016 tarihli duruşmada sanık ..."dan şikayetçi olup kamu davasına katılama talebinde bulunduğu ancak; bu hususta bir karar verilmediği, müşteki vekilinin süresinde temyiz dilekçesi verip hükümleri temyiz ederek katılma iradesini gösterdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükümleri temyize hakkı bulunduğundan müştekilerin katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incemelemesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezalarına yönelik olarak; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün 4 numaralı paragrafından ""TCK"nin 25. madde uyarınca sanık ..."a ceza verilmesine yer olmadığına," ibaresi çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine," ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.