Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1654 Esas 2020/3067 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1654
Karar No: 2020/3067
Karar Tarihi: 12.02.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1654 Esas 2020/3067 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edildiği bir davada, hükmün bozulmasına karar vermiştir. Bozmayı gerektiren nedenler şunlardır:
- Suç tarihinden altı gün önce yaşanan bir tartışmanın mağdurun sanığa küfretmesiyle sonuçlanması ve suç tarihinde mağdurun babasıyla tartışması sonucunda yine küfretmesi de göz önünde bulundurulmadan, sanığın savunmasında bahsettiği haksız tahrik hükmü değerlendirilmemiştir.
- Sanığın sabıka kaydındaki ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları ve pişmanlığı nedeniyle cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı şeklinde yasal olmayan bir gerekçeyle hüküm verilmiştir.
- Cezanın alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, denetim süresi üst sınırdan belirlenmiş ve bu durum gerekçelendirilmemiştir.
- Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğuna rağmen bu yükümlülük yerine getirilmemiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 29. maddesi: Haksız

4. Ceza Dairesi 2016/1654 E. , 2020/3067 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanığın savunmasında mağdur ile suç tarihinden altı gün önce park meselesi nedeniyle tartıştıklarını, mağdurun kendisine küfür içerikli sözler söylediğini, suç tarihinde de babası ve mağdurun tartıştıklarını, mağdurun yine kendilerine küfrettiğini belirtmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre sanık lehine TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Sanığın sabıkasında görülen ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları ve pişmanlığı nedeniyle cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, "denetim süresinde suç işlediği kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığı" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
c-Cezanın alt sınırdan tayin olmasına karşın, denetim süresinin gerekçe belirtmeden üst sınırdan tayin edilmesi,
d-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.