Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41307 Esas 2017/4391 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/41307
Karar No: 2017/4391
Karar Tarihi: 12.04.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41307 Esas 2017/4391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 1800 TL alacağı olduğu gerekçesiyle dava açmıştır. Ancak mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar, parasal sınırın 2080 TL olduğu tarih itibariyle sınırı aşmadığı için HUMK'nun 427/2 maddesine göre temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı HUMK Kanunu'nun 427/2 maddesi
- 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi

13. Hukuk Dairesi 2015/41307 E. , 2017/4391 K.

"İçtihat Metni"

... ile ... San. Tic. AŞ vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 9. Tüketici Mahkemesinden verilen 29.1.2015 gün ve 2014/1039-2015/118 sayılı hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacağı olan 1800 TL.nin tahsilini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 12/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.