Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/11869 Esas 2017/1767 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11869
Karar No: 2017/1767
Karar Tarihi: 01.06.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/11869 Esas 2017/1767 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık yağma suçundan mahkum olmuştur. Mahkeme, sanığın mükerrir olduğuna karar vermiş ve mükerrirlere özgü infaz sistemi ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmayacağına hükmetmiştir. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Bu nedenle, yargılama giderleri ile ilgili kısımdan “zorunlu savunma ücreti 597,00 TL”nin sanıktan tahsil edilmesi ve hazineye irat kaydedilmesi kararı kaldırılmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6-7 maddesi, 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 322. maddesi yer almaktadır.

6. Ceza Dairesi 2014/11869 E. , 2017/1767 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın tekerrüre esas sabıka kaydının bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53.maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile
Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “zorunlu müdafii ücreti 597,00 TL"nin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına” yazılı kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.