Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/5005 Esas 2019/14530 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5005
Karar No: 2019/14530
Karar Tarihi: 09.12.2019

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/5005 Esas 2019/14530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, müştekinin beyanı doğrultusunda ulaşılan şirket bilgileri üzerinden sanığa ulaşıldığı dikkate alındığında, eksik araştırma yapılarak sanığın savunmasının doğruluğunun kontrol edilmediği ve adli para cezasının dayanağı olan TCK'nın 52/2. maddesinin belirtilmediği için kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 52/2. maddesi: Hapis cezasına hükmedilmiş olan suçlardan dolayı, hükmolunan ayrıca bir adli para cezası varsa, bu ceza hapis cezasına eklenir.
- CMK'nın 232/6. maddesi: Kararın gerekçesi, hüküm altına alınan suçun kanuni vasıflarını, kanun maddelerini ve bunlara dayanılarak yapılan değerlendirmeyi açıkça göstermek zorundadır.
- CMUK'nın 321. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda kararın bozulması gerektiği tespit edilirse, mahkeme kararının bozulduğunu belirterek yeni bir karar verir.

8. Ceza Dairesi 2018/5005 E. , 2019/14530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Müştekinin beyanı doğrultusunda şirket bilgileri üzerinden sanığa ulaşıldığı dikkate alındığında; kredi kartının hangi bankaya ait olduğu araştırıldıktan sonra bankadan harcama detayları getirtilerek, harcamanın ne şekilde yapıldığı, kartın fiziki olarak mı kullanıldığı yoksa kart bilgileri ile mi işlem yapıldığı, şifre kullanılıp kullanılmadığı hususlarının sorulması, sanığın, müşteki ile ticari ilişkisinin olduğu ve kredi kartı ile ödeme yaptığını savunması nedeniyle, müştekiden, sanığın savunmanın doğru olup olmadığının sorulması, sanığın temyiz dilekçesi ekinde ibraz ettiği fatura ve slip örneklerinin gerçekten bir ticari ilişkiye dayanıp dayanmadığının araştırılması gerekirken, müştekinin dinlenmesinden vazgeçilerek eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasının günlüğü 100 TL"den 400 TL adli para cezasına çevrilmesi sırasında dayanak kanun ve maddesi olan TCK.nın 52/2. maddesinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.