Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, sigorta primine esas kazanç (ücret) tutarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 15/06/1998 - 20/06/2006 tarihleri arasındaki davalı Kuruma eksik bildirilen kazancın tespitini istemiş olup mahkemenin kısmen kabule yönelik verdiği hüküm dairemizin 24.09.2018 günlü 2018/2719 E. ve 2018/6928 K. sayılı ilamı ile davacının, 01.05.2003 tarih sonrası çalışma döneminde, 506 sayılı Yasa kapsamında davacının yaşlılık aylığı aldığı gözetildiğinde, talebinin açık ve belirgin olmadığı davacıya talebi açıklattırılarak isteminin, 506 sayılı Yasa’nın 63/A maddesi kapsamında yaşlılık aylığı kesilerek tüm sigorta kollarına tabi çalışma tespiti mi yoksa, 63/B kapsamında Sosyal Güvenlik Destek Primine tabi çalışmanın tespiti mi olduğu hususu netleştirilmeli, bunun neticesinde, istemi dikkate alınmak suretiyle, sosyal güvenlik destek primine tabi çalışma sürelerinin 506 sayılı Kanuna göre, sigortalılık süresi olarak değerlendirilmeyeceği gerekçeleriyle bozulduğu belirgindir. Bozma sonrası, alınan davacı beyanında, sosyal güvenlik destek primine tabi çalışmanın tespitini istediğinin anlaşılması neticesi, mahkemece, davanın kabulü ile; davacının, 01/06/2006 - 20/06/2006 tarihleri arasındaki sürede Sosyal Güvenlik Destek Primine tabi olarak çalıştığı ve bu süredeki çalışmasının 506 sayılı Yasanın 63 md. B bendine göre çalıştığının ve bu süre için bildirilmesi gereken aylık prime esas kazanç tutarının 2.708,10 TL olarak tespitine dair karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının talebinin, tüm sigorta kollarına tabi çalışma olmadığının belirlenmesi karşısında sosyal güvenlik destek primine tabi çalışma sürelerinin 506 sayılı Kanuna göre, sigortalılık süresi olarak değerlendirilmeyeceğinden, davanın tümden reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan İlçe Taşımacılık A.Ş."ye iadesine, 10/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.